Masturbacja u nastolatków

Thomas

Choć dzieci są bardzo świadome swoich narządów płciowych, gdy trochę dorosną, wchodzą, jak to nazywał psychiatra Zygmunt Freud, w okres utajenia i wyrzucają seks ze swoich myśli. Wtedy to chłopcy uważają dziewczyny za obrzydliwe, a dziewczynki chłopców za jeszcze gorszych. Aż w jakimś momencie – u każdego dziecka moment ten przychodzi w innym czasie, czasami gdy dziecko jeszcze nie jest nastolatkiem, a czasem gdy już prawie przestaje nim być – hormony płciowe robią swoje i rozpoczyna się pokwitanie. U dziecka rozwijają się tak zwane drugorzędowe cechy płciowe, pojawia się owłosienie łonowe, rosną piersi. W tym okresie powraca zainteresowanie seksem i wtedy prawdopodobnie dzieci zaczynają się onanizować.

Badania wykazują, że chłopcy onanizują się częściej niż dziewczęta. Ponad 90% mężczyzn przed osiągnięciem wieku dojrzałego onanizowało się aż do osiągnięcia orgazmu przynajmniej raz. Dla kobiet liczba ta jest bliższa 70%. Różnica wynika po części z faktu, że wiele kobiet, które się onanizują, twierdzi, że zaczęły to robić dopiero mając dwadzieścia lat, podczas gdy mężczyźni się przyznają, że zaczynali jako nastoletni chłopcy. Jednak także w przypadku osób dorosłych więcej mężczyzn niż kobiet ujawnia, że się onanizuje. Przyczyną takiego stanu rzeczy mogą być następujące:

* Chłopiec ma genitalia bardziej „pod ręką”. Przyzwyczajony jest do dotykania ich podczas oddawania moczu, a zatem ta część ciała nie stanowi dla niego aż takiego tabu.
* Mężczyźni podniecają się o wiele szybciej niż kobiety, a zatem chętniej korzystają z okazji, by się onanizować.
* Społeczeństwo jest bardziej wymagające wobec kobiet niż wobec mężczyzn, a także chętniej represjonuje kobiety niż mężczyzn, co nie sprzyja kobiecej masturbacji.

Ponieważ wzrasta świadomość seksualna kobiet i coraz częściej dają sobie same prawo do korzystania z rozkoszy, z czasem powyższe wartości procentowe będą zbliżały się do siebie coraz bardziej.